“Mensen communiceren via verhalen”

U bent uw hele werkzame leven al actief op het gebied van klimaatwetenschap en klimaateffecten. Hoe kwam u in de autowereld terecht?
Ik ben in de vervoerssector begonnen, om precies te zijn in de wereld van verkeersvliegtuigen. Mijn focus lag op milieuthema’s in relatie tot de materialen die nodig zijn om vliegtuigen te bouwen. Daarna vervolgde ik mijn carrière in de geofysica om enkele jaren later over te stappen naar de klimaatwetenschap, uiteindelijk inclusief klimaatbeleid. In die banen werd steeds duidelijker dat de maatschappij alle vervoersvormen fundamenteel moet veranderen, willen we de nog steeds groeiende klimaatcrisis aanpakken. Sinds februari 2016 is in de Verenigde Staten het verkeer de grootste veroorzaker van broeikasgassen. In 2018 ontmoette ik de toenmalige baas van Audi of America, Scott Keogh. Wij keken elkaar in de ogen en praatten over klimaatverandering. Ik was overtuigd van zijn toewijding aan de transitie en ik was onder de indruk van de strategie die AUDI AG had vastgelegd.

Wat doet een Director Government Affairs & Sustainability precies?
Elke werkdag is weer anders, want met mijn functietitel heb je ongelofelijk veel onderwerpen onder je hoede. Dat maakt dit werk uitdagend en nooit saai. Een rode draad die door alle werkzaamheden loopt is dat ik ervoor zorg dat Audi meepraat en meetelt als thought leader als de toekomst van duurzame mobiliteit besproken wordt. We willen meedenken over oplossingen die de klimaatcrisis aanpakken. In mijn rol is het belangrijk om goede contacten te hebben met stakeholders bij de overheid, in de maatschappij en met het publiek in het algemeen. Audi wil aan iedereen bewijzen dat verantwoord beleid en voorrang geven aan verduurzaming bijdragen aan zakelijk succes.

Wat kunnen de VS en Europa van elkaar leren?
Ik heb op beide continenten gewoond en daardoor durf ik te stellen dat er meer overeenkomsten dan verschillen zijn. Het laatste jaar is de belangstelling bij het publiek voor elektrische auto’s enorm toegenomen. Laat ik beginnen met wat Europa van de VS kan leren: het fossielvrij maken van de stroomvoorziening kan en moet sneller. Die ontwikkeling is in de VS al langer gaande, met name in de westelijke staten. Een groene stroomvoorziening versterkt enorm de klimaatvoordelen van onze elektrische modellen. En als we het hebben over wat wij hier in de VS van Europa kunnen leren, dan noem ik een ambitieus emissiebeleid in combinatie met ruime en hoge overheidssubsidies voor elektrische auto’s, zoals diverse landen die nu hebben. Voeg daar investeringen in de infrastructuur aan toe en dan komt de markt snel in beweging. Noorwegen bewijst dit al jaren en ook de laatste cijfers over de Duitse verkopen van elektrische auto’s tonen aan dat de juiste combinatie van beleid de markt in beweging krijgt.

Om mensen van nieuwe ideeën te overtuigen, is creativiteit nodig. Wat kan een inspiratiebron zijn?
Mensen communiceren het gemakkelijkst via verhalen. Dat is in de loop van duizenden jaren zo gegroeid. In de wereld van klimaatwetenschappers begrepen we dat eerst niet en dus bestookten we het publiek jarenlang met alarmerende cijfers en grafieken. Met weinig succes, want de meesten zegt dat allemaal niets. Zo hebben we geleerd dat storytelling veel beter werkt. Verhalen die iedereen begrijpt, verhalen die waar mogelijk over ons dagelijks leven gaan en over dingen die ons aan het hart liggen. Persoonlijk word ik geraakt door verhalen over de natuur en de afname van ongerepte ecosystemen door klimaatveranderingen. Ik wil al die fantastische landschappen aan mijn nu 8-jarige zoon kunnen laten zien. Dat inspireert me nog meer om dit alles voor hem en toekomstige generaties te behouden.

Verandermanagement staat bijna gelijk aan risicomanagement. Hoeveel risico accepteert u?
Risico is gebaseerd op perceptie en context. Risico is vaak erg subjectief. Dat neemt niet weg dat veranderingen voor sommige mensen bedreigend zijn. Maar weerstand daartegen en de status quo behouden zijn ironisch genoeg vaak een veel groter risico en brengen zelfs de toekomst in gevaar. Dat is in de loop der tijd in veel sectoren wel duidelijk geworden, ook de onze. Ik ben veel in de bergen geweest, ook solo. Offpiste skiën, ijs- en rotsklimmen. Menigeen zou die activiteiten gevaarlijk noemen. Ik heb er echter de kennis en ervaring voor om alles zo veilig mogelijk te doen. Wat het me oplevert om mezelf in die fantastische omgevingen te redden, is fundamenteel voor wie ik ben en hoe ik in de wereld sta. We krijgen in onze levens allemaal met risico’s te maken, zowel privé als professioneel. Je moet weten waar en wanneer risico’s nodig zijn om je doelen te bereiken.