“Kleuren zijn visuele statements”

Elke week pendelt Mateo Kries per trein tussen het drukke Berlijn en het rustige Weil Am Rhein. Daar, in het uiterste zuidwesten van Duitsland, aan de grens met Bazel in Zwitserland, staat een van de toonaangevende designmuseums van de wereld: het Vitra Design Museum. Kries is kunsthistoricus, curator en auteur en werkt al meer dan de helft van zijn leven voor het designinstituut. Tegenwoordig is hij er directeur. Niet zo vreemd dat deze man de wereld vanuit designperspectief beschouwt. Dat doet hij dus ook met auto’s. “Noem het beroepsdeformatie. Ik zie auto’s als rijdende sculpturen, net zoals ik alle andere gebruiksvoorwerpen als sculptuur zie,” bekent Kries lachend. In Weil am Rhein rijdt hij in de Audi Q4 e-tron, maar privé beschikt hij over een Audi Q8 e-tron.

Wat ontwerpen en kleuren betreft, houdt Kries van minimalisme. Hij is er dan ook niet rouwig om dat knoppen en schakelaars uit auto’s verdwijnen. Integendeel. “De touchscreens in de e-tron-modellen reageren snel. Alles werkt met een lichte aanraking. Een mooie combinatie van digitale en haptische techniek.” Less is more in zijn beleving. “Een verfijnd, hoekig en strak design biedt duidelijkheid in de visuele drukte van tegenwoordig,” vertelt hij in het Vitra Schaudepot van het Vitra Design Museum. Tot mei 2024 is daar een tentoonstelling te zien van de beroemde Rotterdamse ontwerpster Sabine Marcelis en daarin draait het volledig om kleur.

Net zoals kleur in het museum een grote rol speelt, is dat ook voor auto-ontwerpen het geval. “Autodesign is voor mij vergelijkbaar met je kleding voor de dag uitkiezen,” legt Kries uit. Af en toe uit de band springen met kleur is leuk, maar laat het een uitzondering blijven, is zijn gedachte. Tijdloze, rustige tinten op een auto hebben daarom zijn voorkeur. “Auto’s zijn immers integraal onderdeel van onze visuele wereld.” De Audi Q4 e-tron in Weil am Rhein is Tyfoongrijs en Kries vindt dat een lak met meerdere facetten. “Afhankelijk van de kijkhoek en lichtinval zie je weer andere reflecties,” legt hij uit.

Zijn favoriete kleur is groen. Hij associeert deze met natuur en planten. Voor zijn auto zou hij die tint alleen kiezen als hij op het platteland woont. “Kleuren zijn visuele statements, die vaak ergens uitdrukking aan geven,” verklaart Kries. “In een grote stad als Berlijn in een groene auto rijden draagt de boodschap met zich mee dat je bosbeheerder bent of eigenaar van een landgoed.” Als het de binnenkant betreft, mogen ontwerpers van hem wel wat meer durf vertonen, vanwege het gunstige effect op het welbevinden van de inzittenden. “Ik kan me voorstellen dat bekleding in groen- of geelachtige tinten of een interieur in pastelkleuren bij klanten in de smaak valt, omdat deze kleuren bijdragen aan een prettige sfeer.”