Het is bewegende verlichting met het effect van een magneet. Het licht trekt je aandacht. Als de actieve digitale lichtsignatuur in de achterlichten van een Audi tot leven komt, krijg je het gevoel een signaal te ontvangen, een vorm van communicatie te zien. Dat is ook precies de bedoeling van Christoph Häußinger. Hij ontwerpt al vijftien jaar verlichting bij Audi. “Met sensoren en radarsystemen scant de auto onder het rijden voortdurend de omgeving. Deze informatie wordt gebruikt om de tussenafstand te bepalen, het wegverloop te beoordelen en de navigatieroute in acht te nemen. De bewegingen van de actieve digitale lichtsignatuur in de achterlichten symboliseren de beslissingen die de auto moet nemen.” De achterliggende gedachte van de Audi-ontwerpers is helder: geef de auto een eigen persoonlijkheid en verdiep de relatie tussen bestuurder en auto.

Een brandende kaars verlicht een kamer. Waar licht schijnt, roept het emoties op en raakt het mensen. Hetzelfde geldt voor autoverlichting. César Muntada, Head of Audi Lighting Design, zegt daarover: “In onze omgeving en in de natuur is licht altijd in beweging. Als lichtontwerpers werken we met auto’s en dat zijn natuurlijk statische objecten, maar die brengen we wel in beweging. We proberen om dezelfde dynamische bewegingen in auto’s te reproduceren, op precies dezelfde manier zoals natuurlijk licht beweegt. De gedachte hierachter is dat de auto mensen kan inspireren en dat er een andere band ontstaat tussen de mens en de auto.”

Een perfect voorbeeld is de dynamische lichtanimatie bij het ontgrendelen van de auto. Zie het als een wekritueel met als belofte: “Ik ben er klaar voor en test even snel al mijn verlichtingsfuncties.” Waarna de uitnodiging volgt om samen op weg te gaan. Ontwerper Christoph Häußinger: “Wij denken er bewust over na hoe een lichtsignatuur zich ontvouwt, in welke situatie dat gebeurt en met welke snelheid. Pas dan ontstaat een bijzondere band. Ook op een stilstaande auto benadrukt bewegende verlichting de sportiviteit van het model. Je voelt gewoon: deze auto is klaar voor actie.”

Bij daglicht zie je elk aspect van een auto. Denk aan de carrosserieverhoudingen en de losse vormen. Licht maakt deel uit van het lijnenspel, de vorm en de totale uitstraling. De vorm van de dagrijverlichting draagt aldus bij aan het autokarakter. In het donker voert verlichting juist de boventoon. César Muntada: “Dan zie je geen vormen maar alleen de verlichting. ’s Nachts moet het lichtdesign dezelfde emoties overbrengen als de auto overdag met zijn vormen doet.” Daarom brengen de lichtsignaturen van een Audi een heldere boodschap over: hier komt een sportieve, progressieve Audi aan waarin techniek een hoofdrol speelt. Een Audi moet meteen als zodanig herkenbaar zijn. Bijna net zo belangrijk is dat de lichtsignatuur duidelijk maakt om wat voor soort auto het gaat. Is het een sportwagen of een SUV? Een elegant model of een supersnel exemplaar?

Ontwerper Christoph Häußinger voegt hieraan toe: “We beginnen met het grafisch design, gaan over op productdesign en vullen dan de oppervlakken en volumes in. We creëren ook de beweging en definiëren precies hoe de lichtsignatuur zich opbouwt. Dat wordt niet door een algoritme aangestuurd. Een beweging kan snel en sportief zijn, staccato en fel, of rustig, langzaam en ontspannen.”

De lichtsignatuur in de koplampen geeft de auto als het ware een gezichtsuitdrukking. Een expressie die het autokarakter weergeeft. Ontwerper Christoph Häußinger legt uit: “Tijdens de creatiefase stellen we onszelf altijd de vraag: hoe geven we de blik van een auto weer? Net als bij het menselijk oog draait het hierbij vooral om de pupil.” De designers creëren deze ‘pupil’ in de lichtsignatuur door een donker deel met heldere pixels te omkaderen. Een volledig wit oog of een heldere lijn zouden robotachtig overkomen. Door een kleine onderbreking in de lijn aan te brengen, ontstaat er opeens een blik. Loop op de auto af en de gedetailleerde pixelstructuur wordt steeds beter zichtbaar.

Terwijl de voorkant bepalend is voor het autokarakter, draait het aan de achterkant vooral om emotie. De doorlopende rode lichtstrook met actieve signaturen contrasteert met het koele witte licht van de koplampen. Het rode licht creëert een unieke sfeer in de directe omgeving en straalt visuele warmte uit. César Muntada concludeert dan ook: “In het verkeer is de achterlichtsignatuur misschien wel belangrijker. Dan zie je auto’s immers maar kort van de voorkant, terwijl een auto waar je achteraan rijdt langere tijd in beeld is. Dan hebben andere weggebruikers dus langer de tijd om het achterlichtontwerp in zich op te nemen.”